ကဗ်ာ ေရစီးေႀကာင္း ထဲသို႕ စီး၀င္ မိခဲ႕ေလေသာ အခါ

ကဗ်ာ .........က်မ ဘယ္ အရြယ္ ကတည္း က ကဗ်ာ ေတြကို ႏွစ္သက္ ခဲ႕ မွန္း မသိ ေတာ႕ ပါဘူး ။ ၃ တန္း ၄ တန္း ကတည္း က ..ကဗ်ာ ရြတ္ ၿပိဳင္ ပြဲ ေတြ လည္း ၀င္ ၿပိဳင္ ခဲ႕တာ ပဲ ။ ေနာက္ေတာ႕လည္း မဂၢဇင္း ထဲ ႀကိဳက္ တဲ႕ ကဗ်ာ ေလး မ်ား ပါ ရင္ ကူး ထည္႕ သိမ္း ထား ရတာ က တစ္မ်ိဳး ...ကိုယ္တိုင္ တတ္ သမွ် ေလွ်ာက္ေရး တာ က တစ္မ်ိဳး ...
ထို ၀ါသနာ သည္ မိဘ ဆီ မွ ဆင္း သက္ လာ ၿခင္း မဟုတ္ တာ ေတာ႕ ေသခ်ာသည္ ။ က်မ ၏ ဖခင္ ေရာ မိခင္ပါ ယေန႕ ထက္ထိ တိုင္ သီခ်င္း နားေထာင္ တာ မ ႀကားဖူးပါ ... နား မေထာင္ မွ ေတာ႕ ဆို ဖို႕ ညည္း ဖို႕ ဆိုတာ ေ၀လာ ေ၀း ၿဖစ္ သည္ ။ က်မ ေမေမ႕ ကို ေမး ဖူး သည္ ။ ေမေမ သမီး တို႕ ကို ဘယ္ လို သိပ္ လဲ လို႕ ။ ေမေမ ကေတာ႕ ရီ ေန တတ္ သည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ထူၿခား စြာ သားသမီး ေတြ အား လံုး သီခ်င္း ဆို တာ နားေထာင္ တာ ဝါသနာ ပါႀက ၿခင္း ပါ ပဲ ။ ထို ထဲ မွာ မွ က်မ နဲ႕ အကို အလတ္ က ကဗ်ာ မ်ား ကို ၀ါသနာ ပါ သည္ ။ အကိုလတ္ က မေရး ေပမယ္႕ က်မ က ေတာ႕ ေရး တာ ပါ ၀ါသနာ ပါသည္။က်မငယ္ငယ္က ..ေရး ေသာ ကဗ်ာ ေလး မ်ား ၿပန္ ဖတ္ ရင္ ရီစရာ ေတာ႕ ေကာင္းသည္ ။

ႏွလံုး အိမ္ ထက္
၀င္း လက္ သူ
ခ်မ္းၿမ ႀကည္ႀကည္ၿဖဴ
သာသာ လြင္လြင္
အေရာင္ထူး
လၿပည္႔ ည ေပ်ာ္ ၿမဴး...........။

ၿပံဳး တလဲ႕ လဲ႕
ခ်ိဳ မ်က္ ႏွာ
ႀကည္ သာ ရႊင္ ၿပတာ
၀ိုင္း စက္ စက္ ေလး
အေရာင္ ေရး
လၿပည္႕ ည ကေလး............။

နဲနဲ ေလး အရြယ္ ေရာက္လာေတာ႕ ေယာက်ၤာေလး ဆို တာ ကိုယ္ နဲ႕ မတူပါလား ဆိုတာ သိလာခဲ႕တယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ က်မ က ေယာက်ၤားေလး ေတြ ကို စေခၚ တာ မ်ိဳး ခင္မင္တာ မ်ိဳးေတာ႕ သတၱိ မရွိ ခဲ႕ ဘူး ။ ေတာ္ေတာ္ ရွက္္တတ္တယ္ ။ ၁၈ ႏွစ္ေလာက္ ထိ ေယာက်ၤား ေလး ေတြကို စကား မေၿပာတတ္ ။ ေက်ာင္းမွာ လည္း ေယာက်ၤားေလး ေတြ ႏွင္႕ အေပါင္း အသင္း မလုပ္ ။ မိဘ ေတြ ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း သားေတြလာ လည္ လည္း က်မ စကားမေၿပာ ။ က်မ ကို သာ စကား လာ လာ ေၿပာႀကတယ္ ။ထို အခါ ေတာ႕ ၿပန္ေၿပာ ေလ႕ ရွိပါတယ္ ။ ေခၚ ရင္ ေတာ႕ က်မ က အားလံုး ကို ....ကိုကို ဘယ္သူ ...အဲ႕လို ေခၚ တတ္တယ္ ။ သူတို႕ ေတြ ကိုယ္တိုင္ က လည္း ကိုကို က လို႕ ပဲ နာမ္စား သံုး ႀကတယ္ ။ အဲ႕ဒီေတာ႕ က်မ အိမ္မက္ ထဲ လာလာ ေန တတ္ တဲ႕ ကိုကို တစ္ေယာက္ ရွိ လာ ခဲ႕တယ္ ........
အိမ္မက္ေလး ထဲ အၿမဲလာေရာက္
တံခါးေခါက္ တဲ႕ အိမ္မက္ကေလး
ေမ႕ ကိုကို .....။

တကယ္ဆို လည္း မရင္းႏွီးပဲ
စိတ္ထဲ စြဲလမ္း မတမ္းတ တာ
အမွန္ပါ ....။

သို႕ေပမယ္႕လည္း
အိမ္မက္ထဲဆို ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္
ယုယၿမတ္ႏိုး သဒၶါတိုးကာ
ခ်စ္အား ပိုၿမဲ
ကိုကိုပဲ.....။

ၿပီးဆံုးအိမ္မက္ ႏိုးထခဲ႕ေသာ္
တကယ္ေလလား ထင္ေရာင္မွားခဲ႕
ရင္ထဲ လွစ္ဟာ ႏြမ္းလွ်အသည္း
ဝမ္းနည္း ေႀကကြဲ ခဲ႕ ရၿပီ ...........။

အိမ္မက္ေလး ထဲ အၿမဲ လာေရာက္
ေႏွာက္ယွက္ လွည္႕ပါ
အိမ္မက္ကေလး
ေမ႕ ကိုကို ....။
က်မ ၁၄ ႏွစ္ အရြယ္သာ ရွိေသး သည္႕ အတြက္ ဒီကဗ်ာ သည္ အရြယ္မေရာက္ေသာ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ သာ ၿဖစ္ ခဲ႕ သည္ ။ ထို ကိုကို သည္ သူ ၂၅ နွစ္ အရြယ္ တြင္ မမတစ္ေယာက္ ႏွင္႕ လက္ထပ္ သြား ခဲ႕ သည္ ။

အကို အလတ္ နဲ႕ က်မ က သူငယ္ခ်င္း ေတြ တူ ႀကတယ္ ။ အလုပ္ အတူတူ ၀င္ဖူး ေတာ႕ ေလ ။ တစ္ေန႕ လဖက္ရည္ ဆိုင္ ထိုင္ ႀက ေတာ႕ အကို သူငယ္ခ်င္း ေတြ နဲ႕ ေပါ႕ အလုပ္ နားခ်ိန္ ေၿပး ႀကတာ ။ ပံုမွန္ ေတာ႕ က်မ လိုက္ ေလ႕ မရွိ ။ အဲ႕ဒီေန႕ ကေတာ႕ အတင္း ေခၚတာ နဲ႕ လိုက္ၿဖစ္ ခဲ႕ တယ္ ။ လဖက္ရည္ ဆိုင္ ရဲ႕ တစ္ဖက္ စားပြဲ ကေန ေယာက်ၤား ေလး ၅ ေယာက္ ေလာက္ နဲ႕ လဖက္ ရည္ ဆိုင္ လာ ထိုင္ေသာ က်မ ကို လွမ္း ႀကည္႕ ေန ေသာ သူ တစ္ေယာက္ ။

သူ
အႀကည္႕ခ်င္းဆံု အၿပံဳးေႏြးေႏြး
ေတြ႕ႀကံဳ ေလေသာ္
ဆည္းလည္း သံ လို ၿငိမ္႕ေညာင္းခ်ိဳခဲ႕
ႏွလံုးထက္ ဝယ္
စုန္ဆန္ ၿမစ္တြင္း ရင္တြင္းဖိုလိွဴက္
အႀကည္႕ခ်င္းခိုက္
မိုက္တတ္ ခဲ႕ ၿပီ .................။

ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ သာ ရခဲ႕တယ္ သူနဲ႕ က်မ ကေတာ႕ ဒီေန႕ ထိၿပန္ မေတြ႕ေတာ႕ ။

ေစ႕စပ္ထား တဲ႕သူ ရွိ တဲ႕သူ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ေရး ဆို ခံ ရေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ ေလး ခံစား ရခက္ဖူးတယ္ ။ သူ ေစ႕စပ္ထား တာ ကိုယ္ က မသိ ေတာ႕ သူ နဲ႕ ပတ္သက္ မိတယ္ ဆိုပါ ေတာ႕ ။ ဒါ ေပမယ္႕ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ နဲ႕ ပဲ အဆံုး သတ္ လိုက္တယ္ .............

မၿဖစ္ႏိူင္တဲ႕ အေႀကာင္း
ေႏွာင္းေန တဲ႕ အၿဖစ္
ရွိေနတဲ႕ ႀကိဳး
မၿငိေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း
စိတ္ ေတြ လည္း မွိဳင္
ကိုယ္ေတြလည္း ယိုင္ လို႕
ေနႏိုင္ ေအာင္ လည္းေန
ေၿဖႏိုင္ေအာင္ လည္းေၿဖ
တမ္းတ ေနတဲ႕ စိတ္
ႏြမ္းလွ် ေနတဲ႕ စ္ိတ္
အိပ္ေမြ႕ ေလး ခ်
ဒီ တစ္ညေတာ႕
အိပ္ေပ်ာ္ ေအာင္ အိပ္ ႏိုင္ ပါရေစ ............။


ကဗ်ာ ေလး ေတြ က က်မ ဘဝ ရဲ႕ အစိတ္ အပိုင္း အခ်ိဳ႕ မွာ ပါ၀င္ ပတ္သက္ ခဲ႕ဖူးတယ္ ။ သူတို႕ က က်မ ကို စိတ္ကို ေၿဖေလ်ာ႕ ေပးတယ္ ေၿဖသိမ္႕ ေပးတယ္ ။ ကဗ်ာ ေလး ေတြ က မွ က်မ ရဲ႕ အေဖာ္ စစ္စစ္ ပါ ။

*ဝါသနာ ကေမြးကတည္းကပါလာတာမို႕
မေကာင္းဘူးဆိုလာလဲ
ႀကိဳးႀကိဳးစားစား နဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကား
ကဗ်ာေတြ
ဆက္လက္၍ ေရးေနအုံး မွာ
.............................
တစ္ေန႕တစ္ေန႕

ထမင္းမစား
ဟင္းမစားနဲ႕
ဘာေတြမွ မရလဲ
ဆြဲမိ ဆြဲရာ နဲ႕
ကဗ်ာေတြ ကို
ငါ ဖက္တြယ္ေနမိတာ
...........................................
*ဘယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ
ရည္ရြယ္ေရးတာမဟုတ္
ဦးေႏွာက္နဲ႕ႏွလုံးသားကိုျဖစ္ညစ္
ငါေရးတဲ့စာေတြက
ရသလည္းမက်န္ရစ္ေပးမဲ့
ကဗ်ာ
ေတြကို ေတာ့
ငါတစ္ကယ္"ခ်စ္တယ္"
....................................
*ေရာက္ေလရာမွာ
စာရြက္ေလးကိုျဖန္႕
ေဘာပင္ေလးကိုကိုင္
ထင္ရာျမင္ရာ.....ေရးခ်စ္လို႕
ငါ့အေတြး
ေတြကသစ္ခ်င္မွသစ္မယ္
ဒါေပမဲ့
ေပါ့တန္တန္ အေတြးနဲ႕
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္..
ေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး
.................................................
*တရက္....ရက္ဆိုတဲ့
ခြဲခြါ ခ်ိန္ မေရာက္ေသးသေရြ႕ေတာ့
ဖရန္႕ေဒးအတြင္းမွာ
ဝဲလယ္ခတ္ရင္း
ေနရာတေနရာ ေလးေတာ့
မလြင့္ခင္စပ္ၾကား
တခဏေလးေတာ့ခိုနားပါရေစလား

*********************

ငယ္ငယ္ က ေရးထားတဲ႕ ကဗ်ာ စာအုပ္ေလး ေတြ႕တာ နဲ႕ စာေရးၿဖစ္ သြားတယ္ ...........