ငါ ေပါက္ကြဲတဲ့ေန႔

ကဲ ..ဘယ္လိုလဲ ........
“ဘ၀” ဆိုတာက ဇာတ္နာ ႀကီးလား
သူတစ္ပါး ေစာ္ကားတာကို
“လူမွဴ႕ ေရး ”ဆိုတာနဲ႕
ေခါင္းငံုေနရတာေလာက္
ပင္ပန္းတာ မရွိ ဘူး
..........................................
ငါ႕ ထမင္း ငါစားေနတဲ႕ သူ ကို
ကိုယ္ထမင္း ကိုယ္စား ေန ပါတယ္
ဆိုတဲ႕ သူေတြ က
လာ...လာ ရမ္းကား ေနတာက ခံ ရေတြ ခက္ပါ႕
ခန ေတြ႕ ရ တဲ႕ ဘ၀ တစ္ေကြ႕ မွာ
ကိုယ္႕ လူတို႕ေရ ..............
စာ နာ မွဴ႕ ေတြ ထား
..................................................
အဆင္း အတက္ အနိမ္္္႕ အၿမင္႕
ေလွ်ာက္ တဲ႕ လမ္း မွာ
လက္တြဲ မေခၚ ပါနဲ႕
လက္ညိဳးတစ္ခ်က္ေတာက္ ရံု
လက္ေဖ်ာက္ တစ္ ခ်က္ တီးရံု
စကားေလး တစ္ခြန္း ထြက္ ရံု နဲ႕
သူတစ္ပါး ေခ်ာက္ထဲ က်ေအာင္
ဘာ ေႀကာင္႕ ဖန္တီး ႀကတာလဲ
...................................................
အငိုဇာတ္ အလြမ္းဇာတ္
အရူးဇာတ္ အႏွမ္းဇာတ္ ေတြနဲ႕
ငါ႕ ရဲ႕ ေကာင္းခန္းေလး က
ဘယ္ေတာ႕ လဲ
ေဟ႕ ဒီမွာ .........
“ပြင္႕ ” တိုင္း သာ “လင္း” မယ္ဆို
အေမွာင္ ထဲ မွာ ငါ ထိုင္မေနဘူး
ခုေတာ႕ ......ခံစားရ တိုင္း
မွန္ ေရွ႕ မွာ ခနခန ရပ္
ငါ ......ရန္ၿဖစ္ ေနမိတယ္
...................................................